ÖZET

Amaç:

Periapikal bölgede radyoopak lezyonlar sıklıkla bulunmaktadır. Bu lezyonların teşhisi ve tedavisi diş hekimi için zorlayıcı olabilir. Bu lezyonlar benzer görüntüleme özelliklerine sahip olabilir ve bu çalışmada klinisyenin ayırıcı tanıyı daraltmasına ve hasta tedavisini planlamasına yardımcı olmak için temel radyografik özellikler sunulmaktadır. Bu çalışmada, Türk popülasyonunda radyoopak lezyonlarının sıklığı ve dağılımının incelenmesi amaçlandı.

Gereç ve Yöntemler:

Radyoopak çene lezyonlarının bu retrospektif çalışması Türkiye’de Sağlık Bilimleri Üniversitesi, Hamidiye Diş Hekimliği Fakültesi Endodonti Anabilim Dalı’nda yapılmıştır. Veriler 2018’den 2021’e kadar dijital panoramik radyografi görüntülerinden alınmıştır. Toplam 2002 hasta dahil edilmiştir. Bu çalışmada cinsiyete ek olarak idiyopatik osteoskleroz, kondensing osteitis, odontoma, sementoblastoma, semento-osseöz displazi ve fibröz displazi gibi radyoopak lezyonların görülme sıklığı değerlendirildi. Bunlara ek olarak pulpa taşı sıklığı da değerlendirildi. Verilerin değerlendirilmesinde tanımlayıcı istatistikler ve kikare testi kullanıldı.

Bulgular:

Radyoopak lezyon tanısı alan 1,912 hastanın 960’ı (%50,2) kadın, 952’si (%49,8) erkekti. Yüz altı (%5,5) panoramik radyografide radyoopak lezyonlar tespit edildi. Elli sekizinde (%3) idiyopatik osteoskleroz, 33’ünde kondensing osteitis (%1,7), 1’inde odontoma (%0,1), 1’inde sementoblastoma (%0,1), 10’unda sementoosseoz displazisi (%0,5) ve 3’ünde fibröz displazi (%0,2) bulundu. Dahası 142’sinde pulpa taşı (%7,4) bulundu. Kondensing osteitis (X²=0,024) dışında hiçbir lezyonda cinsiyetler arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmadı (p>0,05).

Sonuç:

Çalışmada en sık radyoopak lezyonlar idiyopatik osteoskleroz ve kondens osteitis iken en az görüleni sementoblastoma ve odontoma idi.