ÖZ

Amaç

Bugüne kadar, beyin sapı infarktı (BSI) olan felçli hastalarda erken geçici disfajiyi araştırmak için elektromiyografik teknikler kullanılmamıştır. Bu çalışma, akut beyin sapı infarktı geçirmiş hastalarda yutma güçlüğünün varlığını ve disfajinin altta yatan patofizyolojisini belirlemek için elektrofizyolojik yöntemler kullanmayı amaçlamaktadır.

Gereç ve Yöntemler

Bu prospektif çalışmaya, yaş uyumlu 20 sağlıklı birey ve dokuz gün içinde inme geçiren beyin sapı enfarktüsü (BSI) olan 53 hasta dahil edildi. Disfaji limiti (DL) ve ardışık su yutma (SWS) testlerini içeren elektrofizyolojik teknikler kullanıldı.

Bulgular

Hastaların %21’inde klinik disfaji gözlendi. DL ve SWS testleri ile belirlenen disfaji, hastaların %52,7’sinde mevcuttu. Serebellar ve medüller enfarktüsü olanlarda daha şiddetli disfaji görüldü. Hastaların %54,7’sinde subklinik disfaji saptandı. Dört hafta içinde hastaların üçte ikisi yutma yeteneğini yeniden kazandı, üçte birinde disfaji devam etti.

Sonuç

Disfaji, inme olgularının önemli bir kısmında ölümcül olabilen ciddi bir semptom kompleksidir. Bu çalışma, akut beyin sapı infarktlı hastalarda yutmayla ilişkili elektriksel anomalileri incelemekte ve beyin sapı infarktının neden olduğu yutma bozukluğunun altında yatan olası patofizyolojik süreçleri araştırmaktadır. Bu çalışmada gösterilen elektrofizyolojik teknikler hızlıdır, kullanımı basittir, invaziv değildir ve hastalar için güvenlidir; bu da onları subklinik disfajiyi tanımlamada değerli kılar.